Wiek marzeń

Jancsi i jego przyjaciele chcą normalnie żyć. Zakochują się, poszukują pracy, wiodą spory światopoglądowe, przeżywają dramat śmierci przyjaciela. Oglądając kroniki filmowe z roku 1956, próbują odnaleźć klucz do zrozumienia powojennej historii Węgier. W miarę wrastania w rzeczywistość dorosłych zaczynają rozumieć, że młodzieńcze iluzje nie mają szans na realizację. Życie ma już przygotowane dla nich role, więc prędzej czy później będą musieli podporządkować się jego regułom.